Nagelezen en bijgewerkt op: 22-12-2020
Ongeveer een jaar geleden stond ik op een ochtend te kijken naar een kast gevuld met stenen. Ik zag planken vol, rijen dik, met stenen die voor mij allemaal op elkaar leken. Het was de bedoeling dat ik een steen uitkoos waarvan ik dacht dat er een vogel uit tevoorschijn kon komen. Niet uit zichzelf hoor: ik was zojuist aan cursus beeldhouwen begonnen en wilde graag een vogeltje maken. Het was alsof je een patiënt vroeg welke medicijnen hij dacht dat hem beter zouden maken. Maar ja, ik wilde toch aan de slag. Dus koos ik een steen, knoopte mijn schortje voor en begon met beeldhouwen. Ik wist toen nog niet dat de vaardigheden die ik op zou doen, me nog heel goed van pas zouden komen als ondernemer.
Alle begin is moeilijk
Geen controle hebben, niet weten hoe ik iets moet aanpakken en het dan toch doen: ik ben er geen kei in (leuk woordgrapje). Beeldhouwen was een vreemde ervaring voor mij. Ik voelde me onzeker: ik had een rasp in mijn ene hand en een steen in mijn andere hand, maar wist niet waar ik moest beginnen. Elke nieuwe handeling voelde ongemakkelijk. Ik was telkens bang dat ik door de mand zou vallen. Dat de docent langs zou lopen en me hoofdschuddend zou vertellen dat ik het beeldje voorgoed verpest had. Dat ik met elke beweging onherstelbare schade aan zou richten. Ik kan je vertellen: dat werkt niet echt lekker.
Na weken raspen, kwasten, krijten en vegen, was het nog steeds niet gebeurd. Er was niks fout gegaan. Ik hoorde verhalen over hoe beelden op de grond waren gevallen en doormidden waren gebroken en hoe het eindresultaat er mooier van was geworden. Hoe ergens een keer een arm afbrak, maar dat precies goed was, omdat bleek dat die toch veel te groot was. Ik leerde dat er toch wel gebeurt wat er gebeurt en dat er áltijd nog wat moois van te maken is.
Denken versus doen
Door het beeldhouwen heb ik gemerkt dat het me steeds beter lukt om te doen. Om met de instructies van de docent gewoon aan de slag te gaan. Het is niet erg als ik nog niet volledig kan uitdenken wat er nodig is om bij het eindresultaat te komen. Als ik maar doe merk ik vanzelf dat het goed gaat. Voor een denker als ik, is meer uitproberen en simpelweg doen een grote omslag!
Soms probeer je wat en pakt het niet zo handig uit; meestal probeer je wat en pakt het heel goed uit.
Het is precies die instelling die ik nu ook als ondernemer inzet. Ik probeer niet meer alles tot in de puntjes uitgedacht te hebben. Soms probeer je wat en pakt het niet zo handig uit; meestal probeer je wat en pakt het heel goed uit. Door aan te pakken, heb ik inmiddels een hoop ontzettend leuke opdrachten en opdrachtgevers. Als ik niet had geleerd wat meer aan te pakken, was dit allemaal een stuk moeilijker geweest!