Gisteravond was het weer eens zover. Het was 20.00 uur ’s avonds en ik was te moe om ook maar iets te doen. Als er een avond is waarop ik zwicht voor de tv, dan is het op avonden zoals deze. Hoe lukte het me om hem toch uit te laten?
Waarom geen tv kijken?
Laten we beginnen met een andere vragen: waarom zou het überhaupt erg zijn om op zulke avonden de tv aan te zetten? Omdat er iets gebeurt wat ik niet wil: niks houdt me zo wakker als de tv. In plaats van naar bed gaan, word ik wakker van tv kijken en kijk ik moeiteloos een lange film af. Ik ga helemaal aan en ga op in het verhaal. Pas als de tv weer uitstaat komt die tergende vermoeidheid weer over me heen. Handig als je jezelf wakker wilt houden totdat je je pasgeboren kindje de fles kan geven. Minder handig als dat kindje inmiddels ruim 1,5 is en om 06.30 uur weer roept om aandacht. Het zorgt er dus voor dat ik vermoeider word en de volgende avond weer op hetzelfde punt ben beland. Maar hoe zorg ik er dan voor dat ik die tv uit laat?
Moeilijkste avonden
Dat is niet vanzelfsprekend. We weten allemaal dat als je moe bent, dat discipline het eerste is wat uit het raam verdwijnt. Je hersenen staken hun verzet (ze hebben de hele dag al zo verstandig gedaan!). Je vindt: ik heb hard gewerkt, veel gedaan, nu heb ik dit verdiend. Zo erg is het allemaal niet om een keer een film te kijken. Als ik een korte uitzoek, valt het ook mee met hoe laat ik in bed lig. Ik ontspan er toch van? En voor je het weet, heb je de afstandsbediening in je hand en ben je je film al aan het uitzoeken. Vermoeidheid is een eikel.
Jarenlang keek ik op dit soort avonden dus ook altijd een film. Alles waarvan ik wist dat ik me beter zou gaan voelen – wat lezen, een wandeling, iets knutselen of tekenen- had ik geen puf voor en het enige alternatief dat ik kon bedenken voor tv kijken was naar bed gaan. Maar dat was wel heel karig om 20.00 uur!
Bewuste keuze
Toch heb ik hem niet aangezet en dat begint bij een bewuste keuze om in de maand juli geen films te kijken. Ik merkte al langere tijd dat ik me begon te storen aan mijn film-kijk-gedrag en vond het tijd voor een experiment hiermee. Juli, met alle energie die er dan is, leek me een prima maand om daarmee te beginnen. En omdat ik verdrietig word van het idee om ’s avonds te moeten opschrijven dat ik tv gekeken heb, blijf ik trouw aan die keuze.
Tegelijkertijd heb ik nog steeds geen energie voor wat anders. Dus wat doe ik? Ik zit op de bank voor me uit te staren. Soms verdwijnt de ergste mist dan en bedenk ik iets wat ik wél wil doen. Een klein klusje in huis, een kleurplaat voor volwassenen inkleuren, iets lezen. Soms verdwijnt de mist niet en val ik in slaap op de bank. Om na een half uur wakker te schrikken en alsnog naar bed te gaan. In beide gevallen is het resultaat beter dan een film aanzetten!
Gisteravond ben ik deze blog gaan schrijven, op papier, die ik nu uitwerk en online zet. Voor wie nu denkt dat ik echt een ijzeren discipline heb omdat ik een bewuste keuze heb gemaakt, dat is niet zo. Ik heb mooi wel een heel groot stuk chocola in m’n hand tijdens het schrijven. Er zijn grenzen 😉.
Wat is voor jou een goed moment om naar bed te gaan en wat doe je het liefste vlak daarvoor?