Dus: met de billen bloot. Hoe kijk ik tegen alcohol aan? Hoeveel drink ik? Waarom drink ik? Om te stoppen met alcohol drinken, is het tijd om eerlijk te zijn over mijn alcoholgebruik.
Het goede nieuws
Het goede nieuws is dat ik een zeer gematigde drinker ben. Ik voldoe volgens geen enkele maatstaf aan het criterium van alcoholist of zware drinker (voor vrouwen 14 glazen per week, voor mannen 21 glazen per week). Het zou me zelfs verbazen als ik 14 glazen per maand drink. Ik drink zelden thuis alcohol. Heel af en toe schenk ik bij een etentje of tijdens het koken een glas wijn in of drink ik na het eten een likeurtje. Ik drink vooral in de horeca en op feestjes. Op die momenten hoort alcohol er voor mij wel echt bij, maar ik kan me niet meer herinneren wanneer ik bij zo’n gelegenheid meer dan vier glazen gedronken heb.
Ik weet van mezelf dat ik niet verslavingsgevoelig ben. Als ik bijvoorbeeld langere tijd ongezond gegeten heb of een paar avonden achter elkaar iets gedronken heb, dan snak ik weer naar gezonde dagen vol salade, fruit en thee. Ik drink niet om dronken te worden, maar ervaar dat eerder als een vervelend neveneffect. Shotjes laat ik al 10 jaar achterwege en ik laat drank die ik niet lekker vind staan. Als ik drink, drink ik dus omdat ik er echt trek in heb, van geniet en plezier aan beleef. Je zou dus zeggen: absoluut geen probleem met alcohol of reden om te stoppen. Lekker doorgaan met van het leven genieten!
Maar deze kant is er ook
Tegelijkertijd is er ook bij mij een andere kant. Volgens Jellinek is dit de omschrijving van een probleemdrinker en een alcoholist:
“Een probleemdrinker is iemand die langere tijd veel drinkt en hierdoor problemen heeft gekregen. Dat kunnen problemen zijn op gebied van gezondheid, werk of relationele problemen. (…) Een alcoholist is iemand die sterk verlangt naar alcohol, wel wil maar niet kan minderen en blijft gebruiken ondanks de schade die het gebruik oplevert.”
Dit zijn natuurlijk minder eenduidige omschrijvingen dan simpelweg hoeveel glazen je drinkt, maar laten we er even serieus naar kijken. Hoewel ik met mijn man onder invloed van alcohol weleens een iets fellere discussie heb gehad dan prettig was, heb ik geen relationele problemen ontwikkeld door alcohol. Op werk heeft alcohol geen enkele invloed gehad. Vroeger wel, toen ik nog in een café werkte en weleens met kater op werk verscheen. Maar nooit te laat en nooit dusdanig dat ik mijn werk niet goed meer kon doen (denk ik). So far, so good.
Maar dan: problemen op het gebied van gezondheid of schade. Ook bij matig gebruik, merk ik wel degelijk de effecten op mijn gezondheid: lichter slapen, vermoeid, labieler, minder energie, soms misselijk (al na 1 of 2 glazen!), minder alert. Dat zijn de dagelijkse, merkbare effecten. Als we het hebben over de langetermijneffecten, dan is het advies van de gezondheidsraad om géén of maximaal 1 glas alcohol per dag te drinken. Dus ja: ook bij heel matig gebruik, brengt het drinken van alcohol schade met zich mee.
Minderen
In de definitie van alcoholist gaat het over iemand die wel wil minderen, maar bij wie dat niet lukt. Als ik heel eerlijk ben, dan geldt dit voor mij ook. Zélfs bij matig gebruik. Misschien herken je hier wel iets van:
- Op brakke dagen bedenken dat je voortaan echt niet meer dan twee glazen alcohol drinkt, om bij het volgende feestje toch een derde te pakken;
- Bedenken dat je doordeweeks niet drinkt, behalve op die kerstborrel dinsdag;
- Bedenken dat je bij twijfel kiest voor de alcoholvrije optie, om vervolgens toch een biertje te pakken zoals je gewend bent;
- Je voornemen om heel januari niet te drinken, behalve bij dat vrijgezellenfeest dat je al gepland had staan.
Het zijn allemaal situaties waarin je minder wíl drinken, maar je het niet volhoudt, omdat er telkens ‘geldige’ redenen zijn om toch iets te drinken.
Toch afhankelijk
Hoewel ik niet veel drink, is alcohol voor mij wél iets wat bij het leven hoort. Bij etentjes (lekker wijnarrangement), bij naar de kroeg gaan, bij het leven vieren, bij loskomen op de dansvloer, bij makkelijker praten met anderen (ik zwijg even over het niveau van de gesprekken), bij dealen met moeilijke dingen. De gedachte om helemaal te stoppen, vind ik moeilijk. Voor mijn eigen plezier én voor hoe leuk anderen me dan vinden.
Als ik echt zo onafhankelijk ben van alcohol, waarom vind ik dit dan? Waarom onderhandel ik dan met mezelf over wanneer wel en wanneer niet? Waarom baal ik dan als ik de bob moet zijn? Of als ik op een feestje niet kan drinken?
Als ik mezelf eerlijk in de spiegel aankijk, dan zie ik dat het me ondanks dat ik wéét en vóel dat het slecht voor me is, niet lukt om er helemaal vanaf te blijven, ténzij ik zoals nu een goede reden heb (zwangerschap). Ik wil mezelf motiveren om wel die knop om te zetten, omdat ik merk dat ik me erger aan mijn eigen gedrag en omdat ik nieuwsgierig ben naar hoe het leven voelt als ik zonder zwangerschap een hele tijd niet drink. Tijd voor die extra motivatie. Tijd om in de gezondheidseffecten van alcohol te duiken.