Al 26 jaar eet ik geen vlees en vis meer, maar veganistisch? Dat lukt me niet. De enkele keer dat ik een plantaardig alternatief voor iets van zuivel probeerde, vond ik het niet te hakken. En toen kwam mijn man met plantaardige yoghurt thuis!
Daar gaat mijn shakshuka
Ik hou heel erg van koken, maar met twee kleine kinderen en een druk leven, lukt het vaak niet om echt uitgebreid mijn best te doen. Toch probeer ik af en toe eens een uitspatting, en zo stond ik vandaag een heerlijke uitgebreide shakshuka te maken. Ik dus heerlijk koken en m’n best doen. Het enige wat nog ontbrak was de Turkse yoghurt, maar die zou mijn man kopen op weg terug van zijn werk. Komt hij thuis met een plantaardige variant! Eerlijk: ik baalde behoorlijk. Daar gaat mijn lekkere gerecht, dacht ik.
Het is niet zo dat ik nóóit veganistisch kook. Integendeel: ik probeer regelmatig gerechten te bedenken die puur plantaardig zijn en bewust te kiezen wanneer ik zuivel van wel of geen toegevoegde waarde vind voor een gerecht. Alleen kook ik dan dus zonder zuivel, en niet met een plantaardig alternatief. Wie shakshuka kent, weet bovendien dat er heel veel eieren doorheen gaan. Dus het sloeg werkelijk nergens op om dan nu plantaardige yoghurt erbij te eten. Maar ja, het stond al op het aanrecht en onze hongerige kinderen wachtten op hun eten.
Waarom die weerstand?
Ergens vind ik het hypocriet van mezelf. Ik vraag me zo vaak af waarom mensen niet vegetarisch willen eten, terwijl je zo lekker vegetarisch kan koken. Vroeger vond ik zelf al die vleesvervangers ook niet te hakken en kookte ik dus inderdaad zonder vleesvervangers. Maar ze zijn inmiddels stukken beter geworden en ik denk dat ik de smaak ervan meer ben gaan waarderen. Waarom zou ik diezelfde open houding niet ook hebben naar plantaardige alternatieven voor zuivel?
En toch, toch was er die weerstand bij mij. Eerlijk: ik had het zelf nooit gekocht!
Het oordeel
En dan nu het oordeel: het was verrassend lekker. Ik had, zoals je merkt, hele lage verwachtingen. Ik vond al die soya-melkdingen echt te smerig voor woorden en kon me niet voorstellen dat dit beter zou zijn. Toen ik de emmer openmaakte, rook het zowaar best naar yoghurt en het had ook de structuur van yoghurt. Het zag er alleen wat grauwer uit.
De smaak was ook best oké! Eerlijk is eerlijk: in een gerecht waar je ook zoveel andere smaken hebt, valt het nauwelijks op dat het een plantaardig alternatief is. Onze jongens (1 en 3) aten het ook gewoon op alsof het yoghurt was, zonder ook maar enigszins vreemd te kijken. In zo’n gerecht is het dus echt een prima alternatief voor Turkse yoghurt.
Maar voor m’n schaaltje cruesli met fruit vond ik het iets te muffig smaken. Daarvoor pak ik volgende keer toch gewoon weer echte yoghurt. De wereld veranderen gaat met babystapjes ;-).